top of page
IMG_Filip_Pierzchalski .jpg
dr hab. Filip Pierzchalski

Politolog. Doktor nauk humanistycznych, dyscyplina – nauki o polityce (2008). Doktor habilitowany nauk społecznych, dyscyplina – nauki o polityce, specjalność: teoria polityki, metodologia badań politologicznych (2014). Członek Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych. Członek Rady Naukowej czasopisma naukowego „Teoria Polityki”. 

Zainteresowania badawcze: 

 

  • Teoria polityki

  • Współczesne struktury wiedzy politologicznej

  • Estetyzacja polityki

  • Semiotyka polityki

  • Krytyka feministyczna

Ważniejsze publikacje:

 

Monografie: 

 

Political Leadership in Morphogenetic Perspective, Peter Lang, Bern 2017. 

 

Morfogeneza przywództwa politycznego. Pomiędzy strukturą a podmiotowością sprawczą, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2013.

 

Podmiotowość polityczna w perspektywie indywidualistycznej i holistycznej, Wydawnictwo Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora, Pułtusk 2009.

Prace współautorskie:

 

Feminizm po polsku. Tom 2, A. Ługowska, F. Pierzchalski, K. Golinowska, E. Szatlach, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2018.

 

Feminizm po polsku, F. Pierzchalski, K. Smyczyńska, E. Szatlach, K. Gębarowska, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2011.

 

Artykuły:

 

Widma lęku – przywództwo polityczne w warunkach emocjonalnego zagrożenia, [w:] E. M. Marciniak, J. Szczupaczyński (red.), Przywództwo – etyka – polityka, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2018, s. 103-122.

 

„Peryferyjność” politologii na tle heterogeniczności naukowego poznania, [w:] S. Sulowski (red.), Nauki o polityce 2.0. Kontrowersje i konfrontacje, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2018.  

 

Polityka karmienia piersią w polskich warunkach kapitalistycznych, [w:] Feminizm po polsku. Tom 2, A. Ługowska, F. Pierzchalski, K. Golinowska, E. Szatlach, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2018.

 

Reprezentacjonizm metaforyzacji w analizach politologicznych, [w:] B. Kaczmarek, M. Karwat (red.), Politologia i uniwersytet w refleksji teoriopolitycznej, „Studia politologiczne”  vol. 46, Warszawa 2017.  

 

Politologia krytyczna – źródła i kontynuacje krytycznego paradygmatu badań
w nauce o polityce, [w:] M. Mikołajczyk. M. Karwat (red.), Politologii model krytyczny, Kraków 2017.

 

Estetyka kiczu a rozwój autorytarnego populizmu w Polsce, [w:] F. Pierzchalski, B. Rydliński (red.), Autorytarny populizm w XXI wieku. Krytyczna rekonstrukcja, Warszawa 2017.


Wyobraźnia twórcza – o źródłach teoretyzowania w nauce o polityce, „Teoria polityki”, tom 1, Kraków 2017.

 

Realizm krytyczny w badaniach politologicznych, [w:] Ł. Dulęba, J. Wiśniewski (red.)  Liberalizm i teoria polityczna, Poznań 2016. 

 

O kulturowych uwarunkowaniach lęku w demokracji, [w:] F. Pierzchalski, J. Golinowski (red.), Socjotechnika lęku w polityce, Bydgoszcz 2016, s. 15-34. 

 

Bezbłędna niezgoda – o rozbieżnościach analityczno-badawczych w nauce o polityce, [w:]
P. Borowiec, R. Kłosowicz, P. Ścigaj (red.), Odmiany współczesnej nauki o polityce, tom I, Kraków 2014.

 

Polityka jako rozmyty przedmiot badań, [w:] B. Kaczmarek (red.), Metafory polityki, tom  4, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2013.  

 

Polityka jako „męskie spojrzenie”, [w:] B. Kaczmarek (red.), Metafory polityki, tom 4,
Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2013.

 

Metoda abdukcji oraz jej zastosowanie na gruncie nauki o polityce, [w:] B. Krauz-Mozer,
P. Ścigaj (red.), Podejścia badawcze i metodologie w nauce o polityce, Księgarnia Akademicka, Kraków 2013.

 

Dynamika układów pojęciowych w nauce o polityce, [w:], Ł. Młyńczyk, B. Nitschke (red.),  Aspekty metodologiczne oraz teoretyczne w subdyscyplinach politologii, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2013.

bottom of page